(ANKA) Aileleriyle birlikte garantisiz ve ağır şartlarda çalışan çocuklar ve gençler sabah 6’da işe koyuluyor.
Ankara’nın merkezine 150 kilometre uzaklıkta bulunan Şereflikoçhisar’daki tarlalarda çalışan çocuk personeller, gençler ve aileleri yaşadıklarını anlattı.
10 çocuk annesi olan Zeynep Körpe, 46 yaşında. Tarım personeli Körpe, ekonomik geliri uygun olmadığı için çocuklarını okutamadığından şöyle yakınıyor:
“Viranşehir’den buraya geldim. Her sene gelip 5 ay kalıp geri dönüyorduk lakin geçim kaideleri sıkıntı olduğu için bu yıl hiç dönmedim. Kış aylarında da burada çalıştım. Geçim sıkıntı. 10 çocuğa nasıl yetişeyim. Okula gidenler vardı onları da okuldan çıkardım. Çocuklarım okumadı.
Benim bu oğlum ‘Anne sen beni niçin okutmadın’ diyor. Yalnızca bir adedini okutabildim. İki kız çocuğum evli, onlar okumadı gücüm yok. Hangi parayla okutayım. 6 ay tarlada güneşin altında…
Sabahleyin erkenden kalkıp yola düşüyoruz. Karanlıkta gelip karanlıkta gidiyoruz. Hatta iki çocuğumu tarlada büyüttüm. Yaşım artık 46 oldu bir şey anlamadık hayatımızdan.”
“TÜRKİYE’NİN DURUMUNDAN BEKLENTİMİZ KALMADI”
Ali Körpe ise 10 çocuktan yalnızca bir adedini okutabilmiş. Tarım personeli, “Diğer çocuklarım okumuyor hepsi burada. İmkanım olsa onları da okuturdum ancak yok. Ben burada 5 gün çalışsam mesken kirası, doğal gaz faturası beni kurtarmıyor. Mecburen onlar da çalışmak zorunda kalıyor. Türkiye’nin durumundan hiçbir beklentimiz kalmadı. Adalet, hukuk, demokrasi olmadı mı olmuyor. Biz bunu istiyoruz” diye konuşuyor.
“ÜNİVERSİTEYİ BİTİRDİ FAKAT BENİMLE ÇAPA YAPIYOR”
Ahmet Alabaş ise tek bir kız çocuğunu okutmuş o da iş bulamadığı için babasıyla birlikte soğan tarlasında çapa yapıyor. Alabaş içinde olduğu mağduriyeti şöyle anlatıyor:
“Aslında ben Urfalıyım kışın burada kalıyorum. 300 TL yevmiye. Bir pazara git 500 lira etmez. Buradaki gençlerin haline bak kimi okulu bırakmış.
Bunların bugün okulda olmaları lazım. Çocuklarım daima yarım bıraktı. Ekonomik ıstıraptan ötürü okula gönderemedim zira; bakamıyorum kendime. Bütün gereksinimlerini karşılayacağım ki bu çocuk okuyacak. Yoksa arkadaşlarının yanında mahcup kalacak.
Sadece bir kız çocuğumu okutabildim, 4 yıllık üniversiteyi bitirdi fakat benimle 300 liraya çapa yapıyor.
Bankacılığı bitirdi lakin iş bulamadı. Atama yok bir şey yok. Atama var, diğerine var lakin bize yok. Kimin hesabına nasıl geliyorsa o denli yapıyorlar.
Sen tarlalarda ölmüşsün, eğitimsiz kalmışsın kimsenin umurunda değil. Ben 58 yaşında bir beşerim bugüne kadar daima bu türlü yaşadık.”
“NE OKULUM VAR NE GENÇLİĞİM…”
Mesul Körpe 20 yaşında. Eğitim hayatını ortaokulda bırakmış. Ailesiyle birlikte soğan tarlasında çalışıyor. Körpe, “Ne okulum var ne gençliğim var. Daima inşaatta çalışıyorum” diyerek sitem ediyor.
Mesul Körpe, “10 yaşından beri buraya geldim. Ortaokulda bıraktım okulu. Mecbur kaldım, hatta imtihana girdim imtihandan düzgün puan da aldım. Biz olağanda 6 ay çalışıp Urfa’ya gidiyorduk.
Bu sene her şey değerli olduğu için mecbur olarak burada kaldık. Babam okumama müsaade vermedi, mecbur kaldım tarlaya gelmek için. Ben bıraktım, kardeşlerim bıraktı” diyor.
“ÜNİVERSİTE OKUDUM LAKİN…”
Gurbet Alabaş, ailesi Antalya’da tarım emekçisiyken tarlada dünyaya gelmiş. Eli çapa tuttuğundan beri yazları tarlada çalışmış, kışın okuluna devam etmiş. Üniversiteyi bitirmiş lakin artık işsiz. Ailesiyle birlikte günlük 300 TL yevmiye ile sıcağın altında çalışan Gurbet artık 27 yaşında, kaygısını şöyle anlatıyor:
“Burada çalışıyoruz lakin hiçbir şeye yetmiyor. Kardeşlerim hepsi okulu bırakmak zorunda kaldılar. Ben 4 yıllık üniversite okudum lakin kendi alanımda mesleğimi yapamıyorum. Zira artık daima torpille işler yürüyor. 16 yıl okudum emeklerim daima çöp…
Burada 300 TL’ye çalışmak zorundayım. Başarılı olmak artık bu dönemde işe yaramıyor. Tarlada doğmuş beşerim doğduğumdan beri tarlalardayım. Aileden 7 kişi çalışıyoruz. Günün 11 saati tarladayız. Çalışılmaktan gocunmuyorum ancak kendi mesleğimi yapabildiğim bir iş isterdim.”
Melen Sercan ise “17 yaşındayım. Urfa’dan buraya çalışmaya geldim. Bundan sonra kayısıya, fındığa gideceğiz” diyor.
