Transferlere baktığımda Galatasaray güya Üstün Lig şampiyonluğu için değil Şampiyonlar Ligi şampiyonluğu için bir takım kurdu.
Sadece forveti gözümüzün önüne getirelim.
Barış Alper Yılmaz döneme en âlâ başlayan Galatasaraylı.
Yunus Akgün, Zaniola, Icardi, Zaha, Bakambu, Halil Dervişoğlu, Kerem Aktürkoğlu hatta Kerem Demirbay.
Galatasaray’ın Avrupa Şampiyonu olduğu 2000 yılında bile ben bu kadar kalabalık ve varlıklı bir forvet görmedim. Galatasaray tahminen de tarihinin en güçlü takımını kurdu.
Burada Okan Buruk’a büyük misyon düşüyor. Hocalığının yanında yöneticiliğini ve işin psikolojisini çok âlâ kullanması gerekiyor. Bu kadar yıldızı kenarda tutma bahtınız yok. Küsebilirler, kırılabilirler, motivasyon kaybına uğrayabilirler. Bu bakımdan Okan hocanın yerli ve yabancı maçlarda çok akıllı bir rotasyon yapması ve çok istikrarlı 11’lerle kadro oyununu bozmayacak biçimde alana çıkması lazım.
Ya Fenerbahçe…
Başkan Ali Koç geldiğinden bu yana birinci kez transferde hakikat adımlar attı. Lakin sağ ön ve sol önden Dzeko’nun başına ya da ayağına bir maçta ortalama 10 pas gelmezse Dzeko 10 numara golcü özelliğini kaybeder.
Fenerbahçe kanatlarını çok tesirli ve verimli kullanmak zorunda. En kıymetlisi Fenerbahçe’nin bir saha içi başkanı yoktu. En ufak darbede yıkılıyor yahut kalkmakta zorlanıyordu. Lakin artık görüyoruz ki Tadic ve Dzeko saha içinde gerçek işveren ve başkan gibiler. Oyunu yönetiyorlar, futbolcuları yönetiyorlar, psikolojilerini anlıyorlar. Saha içinde eksiği fazlayı söylüyorlar. Bu Fenerbahçe için tahminen de kurduğu takımdan çok daha kıymetli bir avantaj olacak.
Ve bir üçüncüsü kabul edelim ki geçen yıl Fenerbahçe grubunda bir sevgi ortamı dayanışma ruhu takımdaşlık yardımlaşması asla yoktu. Bir mutsuzlar ordusu üzereydi. Fakat İsmail Kartal’ın halden anlayan hali, bilhassa Dzeko ve Tadic’in grubun saha içi patronluğunu üstlenişi sanıyorum ki bu dönem Fenerbahçe’yi o buz üzere iklimden kurtarıp daha sıcak bir havaya götürecektir.
Bütün bunlara karşın Galatasaray’ın takımı mu, Fenerbahçenin takımı mu derseniz daha transfer bitmemiş olmasına karşın Galatasaray’ın takımının daha güçlü olduğunu düşünüyorum. Buna karşın şampiyonluk için yalnızca takım değil grup oyunu ve âlâ yönetmek gerekiyor.
Beşiktaş ne yapar?
Beşiktaş’ın mevcut takımı şampiylonluk için aslında kâfi. Lakin bu uzun süreç düşünülürse derinliği olan bir takım değil. Onun için desteğe muhtaçlığı var ve fırsat transferleri kollayarak yapıyorlar. Bu bakımdan lider Ahmet Parıltı Çebi’ye istifa tempolarına hiç katılmıyorum. Bu liderin psikolojisini bozmasa bile ekibin psikolojini önemli bozar. Yol yakınken bu yanlıştan dönmek lazım. Ayrıyeten Şenol Güneş varsa kaideler ne olursa olsun her vakit şampiyonluk umudu ve argümanı vardır.
Ya Trabzonspor?
Trabzonspor bu dönem neredeyse bir Balkan destekli ekibe dönüştü. Transferleri belirli ki hocanın iradesiyle yapıyorlar. Peşin konuşmayı gerçek bulmam fakat bu takımın İstanbul’un 3 büyüklerinin elinden şampiyonluğu alacağına asla ihtimal vermiyorum.
