Turgay Beşyıldız- Yeniçağ
İstanbul, 18 yıl ortadan sonra 2’nci kere Şampiyonlar Ligi’nde sahne aldı.
Atatürk olimpiyat Stadyumu’ndaki koltuklara ilişkin 72 biletin tükendiği bu gecede; hem İtalyanlar, hem de İngilizler gruplarını desteklemek için tam teçhizat tribünleri ful doldurdular.
İstanbul’da felekten bir gün çalan her iki ekibin taraftarlarının yanı sıra, Dünya’nın değişik yerlerinden bu müsabakayı izlemeye gelenler, tarihe tanıklık ettiler.
Protokolde ülke önderleri ve çok ünlü simalar vardı.
Bugüne kadar bu kupada 4 kere final oynayan Internazionale FC, 3 defa Şampiyonlar Ligi şampiyonu olup kupayı müzesine getirirken, yalnızca bir sefer final oynayan ve o finalde de kupayı ülkesinin bir diğer ekibi Chelsea’ye kaptıran Manchester City, bu sefer birinci sefer olmak üzere, Avrupa’nın en büyük kupasını alnının teriyle adaya müzesine götürdü.
Liverpool’dan 18 yıl sonra İstanbul, 2’ nci seferde de yeniden bir İngiliz grubuna şanslı geldi.
Aslında bu gecenin bizler istikametinden en hoş tarafı, finalin İstanbul’da olmasının yanı sıra, her iki ekibin kaptanlarının da Türk olmasıydı. Gerçi Inter’in bu geceki kaptanı, kadrosunun 8 yıldır formasını giyen Hırvat Brozovıc idi. Tekrar de kupayı kim kazanırsa kazansın. Bu Avrupa’nın en kıymetli kupası 90 dakika sonunda bir Türk oyuncunun elinde kesinlikle yükselecekti.
Bir tarafta Almanya doğumlu Balıkesirli İlkay Gündoğan, başka tarafta yeniden Almanya doğumlu Bayburtlu Hakan Çalhanoğlu… Yani kesin olan kupayı havaya kaldıracak bir Türk kadrosu değildi lakin bir Türk ekip kaptanıydı.
*
Gökyüzü Mavisi ve Beyaz renkli 1 Milyar Euro pahasındaki Manchester City FC ile 534 Milyon Euro kıymetindeki Mavi Siyahlı FC Internazionale Milano’nun son hesabı kestikleri bu gecede; oyuna süratli başlayan taraf çizme ekibiydi!
Şampiyonlar Ligi’nde 66. Defa finalin oynandığı bu seferki ülke Türkiye olurken, bu kupayı bugüne kadar 12 defa İtalyan kadroları meskenlerine götürürken, 13 sefer de İngiliz kadroları kupayı adaya taşıdı.
Yurttaşlar ya da Vatandaşlar lakaplı İngiliz ekibi tek golle birinci defa bu kupanın sahibi olurken, teknik işverenleri Guardiola da, Barcelona ‘dan sonra bu kupayı 2’ nci kere kazandığı grubu oldu.
Mavi Siyahlılar yahut Natriks Yılanları lakaplı İtalyan kadrosu ise yediği golden sonra 3 net gol konumundan faydalanamaması bana nazaran onların bu gece yazılmış alın yazılarıydı!
İngilizler, maçın favorisi gösterilmesine karşın, geceye süratli başlayan İtalyan teknik adam Simone İnzaghi’nin kadrosu Inter oldu. Kora kor bir gayretin yaşandığı birinci 25 dakika içersinde İtalyanlar tartısını hissettirirken, yavaş yavaş kendine gelen İspanyol Pep Guardiola’nın takımı; Erling Haaland’ın sol ayağıyla iki kere kaleyi bombaladıysa da, sonuç alamadı.
İstanbul’a sakat ve cezalı oyuncusu olmadan gelen M.City; kimi durumlarda Inter’in kendi alanında top yapmasına mani olmaya çalışırken, vakit zaman verdiği 4-2-4 imajlı dizilişiyle, her an gol atabileceği fotoğrafını da sergiledi ve attı da.
İlk yarıda beklenmedik bir halde sakatlığı nükseden M.City’nin kıymetli oyuncusu Belçikalı Kevın de Bruyne, yerini Philip Foden’e bırakırken, sanırım bu değişiklik Guardiola’yı çok düşündürmedi.
*
Kadrosunda sakat olan tek eksiği Brezilyalı D. Henrique’siz final maçına gelen Mavi Siyahlılar, gitgide oyunu kendi yarı alanında kabul etmeye başlayınca, gecenin rengi değişmeye başladı.
Karşılaşmanın Polonyalı ünlü orta hakemi Szymon Marciniak, ufak tefek yanlışların dışında oyuna yakın takip yaptı. İkili gayretlere uzak kalmadı, gördüğünü çaldı.
Bu ortada, M.City’nin kenar kulübesinde yedek kaleci olarak tanıdık bir sima vardı. Yıllar evvel Bursaspor’un iki dönem kalesini koruyan 38 yaşındaki deneyimli kaleci Scott Carson.
İkinci yarıda, bilhassa topa orta alanda genelde hakim olmaya çalışan her iki ekip birbirlerine kontra ataklarla yoklama çekti. Bunlardan birinde maçın üçte birlik son kısmına girildiğinde; İspanyol Rodri’nin golü, İngilizleri 1-0 öne geçirmesinin sevinci stadyumumuzun üzerinden Britanya Krallığı’na kadar gitti.
Ardından Internazionale’nin en tehlikeli atağı çabucak geldi. Dimarco’nun bu durumda aşırtma baş vuruşunda top evvel üst direkten geri geldi. Gelişine tekrar Dimarco kafayı vurdu ancak oyuna ikinci yarı dahil olan Lucacu’nun ayaklarına çarpıp uzaklaşan meşin yuvarlak, İtalyanlar için talihsizliğin tam daniskasıydı!
Gecenin son dakikasına girilirken; bu defa de Lucacu’nun altı pasın içinden müsait durumda vurduğu baş şutunun kaleci Ederson’un ayaklarına çarpıp auta çıkması ise sanırım İtalyanlar için gecenin kırılma noktasıydı.
Hele de uzatmanın son saniyelerinde; ön direkte Interli Gosens’in vurduğu kafayı kaleci Ederson çıkarınca, çabucak akabinde gelen maçın bitiş düdüğü, İngilizlerin ‘gol yiyebiliriz’ gerilimini çılgınca sevince çevirdi.
