İHA’nın haberine nazaran, bir sitede güvenlik vazifelisi olarak çalışan K.M., vazife esnasında uyuduğu gerekçesiyle uyarıldı. Bir mühlet sonra K.M., ihtara münasebet gösterilen ahenge aksiyonu sebebiyle işten çıkarıldı. İş Mahkemesi’nin kapısını çalan davacı güvenlikçi, iş akdinin davalı tarafça haklı yahut geçerli nedene dayanmaksızın feshedildiğini belirterek, feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilmesini talep etti. Davalı site idaresi, davacının iş yerinde vazifesi başındayken uyuduğunu, bu durumun kamera kayıtlarıyla sabit olduğunu, davacının savunmasında uyuduğunu inkar ettiğini bildirdi. Öbür davalı güvenlik şirketi avukatı ise davacının çalıştığı mühlet boyunca disiplinsiz davranışlarda bulunduğunu, kelamlı ve yazılı uyarıldığını lakin disiplinsiz davranışlarına devam ettiğini, vazifesi sırasında uyuduğunu, bu hususu davacının da kabul ettiğini, iş yeri güvenliğini tehlikeye soktuğunu, iş akdinin İş Kanunu’nun 25/II hususu uyarınca haklı sebeple feshedildiğini lisana getirdi. Tarafları dinleyen mahkeme, emsal nitelikte bir karara imza atarak, ihtar cezasına mevzu olan bir aksiyonun tıpkı vakitte kovulma münasebeti yapılamayacağına hükmetti. Kararı davalılar istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi kararı onadı.
Bölge Adliye Mahkemesi kararında, dava evrakına ibraz edilen davalı güvenlik şirketinin fesih bildiriminde, “Mesai saatinizin içinde uyuduğunuz ve site güvenliğini riske attığınız, birebir halde site sakinine bilgi vermeden kayıtsız ve onaysız biçimde siteye araç girişine müsaade verdiğinizden ötürü savunma taleplerinde bulunduk. Ancak imzalamaktan imtina ettiniz ve imtina ettiğiniz şahitler huzurunda tutanaklar altına alınmıştır. Bu sebeplerden ötürü 25 Şubat 2021 tarihinde iş akdinizin feshedileceğini tarafınıza bildiririz” biçimindeki tabirlere yer verdiği hatırlatıldı. Kararda şöyle denildi,
“Davalı patronluk fesih bildiriminde beyan ettiği fesih münasebetleri ile bağlı olup sonradan ve yargılama sırasında fesih sebeplerini değiştiremez. Bu açıklamalar çerçevesinde davalı patronluğun davacının iş akdini misyonu başında uyuması ve site sakinine haber vermeden araç girişine müsaade verilmesi münasebetleri ile fesih ettiği anlaşılmaktadır. Öte yandan evraka sunulan ve davacının tebellüğ etmekten imtina ettiğine dair şerh düşülen ihtarnamede davacının vazifesi başında uyuması davranışından ötürü tekrarı halinde iş akdinin tazminatsız feshedileceğine dair ihtara ve açıklamaya yer verildiği görülmektedir. Bu durumda fesih sebebi yapılan davacının vazifesi başında ahenge davranışı bir an için kabul edilse dahi bununla ilgili ihtar verilmiş olup, sonradan bu davranışın fesih münasebeti yapılması imkan değildir. Davacının site sakininden habersiz bir biçimde siteye araç girişine müsaade vermesi hareketi de formülünce kanıtlanamamıştır. Kaldı ki davacının bu davranışı uyarma üzere cezalara mevzu edilebilecek bir davranıştır. Sonuç prestijiyle iş akdinin haklı yahut geçerli sebeple feshedildiği noktasında ispat yükü üzerinde olan davalı patronluk bu vecibesini yerine getirmemiştir. Birinci derece mahkemesince feshin geçersizliğine dair verilen kararda isabetsizlik bulunmadığı kabul edilmiş, bu sebeple davalı vekillerinin istinaf itirazlarına iştirak edilmemiştir. Her iki davalının istinaf müracaatlarının asıldan reddine oy birliği ile hükmedilmiştir.”
