(İHA) Adana’da 50 yaşındaki Zeliha Bulut Çelik, doğum esnasında anne karnında oksijensiz kaldı.
Çelik, oksijensiz kaldığı için de beyin felci geçirdi. Beynindeki hasar nedeniyle ‘Serebral Palsi’ (beyin hasarına bağlı olarak gelişen hareket ve duruş bozukluğu) teşhisi konulan Çelik için tabipler “Yaşamaz” dedi, lakin o hayata tutundu.
3 aylıkken annesi tarafından terk edilen Zeliha Bulut’a, babaannesi Muazzez Bulut sahip çıktı. Bulut, 2010 yılında aşık oldu ve Muhammed Serdal Çelik ile hayatını birleştirdi.
ÖNCE BABAANNESİ SONRA EŞİ ÖLDÜ
Zeliha Bulut, ‘anne’ dediği babaannesini evlendikten 2 yıl sonra kaybetti, lakin birebir yıl doğan oğlu Abdullah Çelik ile hayata tekrardan tutundu.
2019 yılında eşi Muhammed Serdal Çelik, kalp krizi geçirdi ve kaldırıldığı hastanede hayatını kaybetti. Çelik, 7 yaşında olan oğluyla birlikte bir başına kaldı ve engelli maaşıyla geçinmeye başladı.
DOKTORLAR PÜRÜZ ORANINI 1 YILDA 3 SEFER DÜŞÜRDÜ
Çelik’in 2009 yılında Adana Devlet Hastanesi’nin yüzde 61 engelli raporu verdiği Çelik’e, teze nazaran, 13 yıl sonra 25 Temmuz 2022’de tedavisi olmayan hastalığında rastgele bir güzelleşme olmamasına karşın, verilen raporda mani durumunun yüzde 52’ye gerilediği raporu düzenlendi.
Tek başına bir bardak su dahi içmekte zorlandığını söyleyen Çelik’e, bir yıl sonra 4 Mayıs 2023’de verilen bir öbür raporda mani durumu yüzde 28 olarak değerlendirilip, devletin verdiği ‘engelli maaşı’ da kesildi.
Çelik, yakınlarının da yardımıyla rapora itiraz etti. Bu sefer 1 Haziran’da tekrar sıhhat heyetinde heyetin karşısına çıktı ve yapılan değerlendirmeler sonucunda Çelik’e hastalığında hiçbir değişme olmamasına karşın, bu kere de yüzde 36 engelli raporu verildi.
Engel durumu yüzde 40’ın altında kaldığı için de maaş da bağlanmadı.
“LÜTFEN BANA SAHİP ÇIKIN”
Zeliha Bulut Çelik, “Hastalığımda hiçbir düzgünleşme yokken, mani durumumu evvel yüzde 52’ye sonra da yüzde 28’e düşürdüler. İtiraz edince de yüzde 36’a yükseldi. Tek geçim kaynağım, devletin bana verdiği engelli maaşı. Bu halimle ben çalışamam. Hastalığımın da rastgele bir tedavisi yok. Şu anda ne yapacağımı bilmiyorum. Çok çaresizim” diye konuştu.
“YUNUS POLİSİ OLMAK İSTİYORUM”
Annesine bakan 11 yaşındaki Abdullah Çelik, “Anneme verilen maaş kesildi. Ona bakmak için okulu bırakıp, çalışmayı düşünüyorum. Annem bu haldeyken, ben hiçbir şey olmamış üzere davranamam.
Onu ben yedirip içiriyorum. Güç vakitlerinde yanında olup, ona dayanak vermeye çalışıyorum. Durumunda rastgele bir değişiklik yok. Ayakta duramadığı üzere yürüyemiyor düşüyor.
Büyüyünce Yunus polisi olup, annemi onurlandırmak ve onu daha uygun kaidelerde yaşatmak istiyorum. Annem üzülsün istemiyorum” dedi.
