Bir bayramı daha geride bıraktık. Sayılı günler çabuk gelip geçiyor. Yeniden de bayram tadında karşınıza çıkalım dedim.
Hatırlarsınız. Hele 41 yaşını geçmiş olan gençler hafızalarını zorlamaya bile gerek duymazlar. Periyodun ulusal ekip hocası Mustafa Denizli, bir İrlanda maçından sonra “İrlandayı yendik lakin değerli olan içimizdeki İrlandalıları yenmek” demişti.
Bu tarihe geçen cümlede hocanın kimleri kastettiği hala çözülemedi!. Sır.
Ama “İçimizdeki İrlandalılar” lisanımıza yerleşti. Yıllar geçtikçe hit oldu.
Bayram değil, seyran değil eniştem beni neden öptü der üzeresiniz.
Haklısınız amaaa velakin..
Hem bayram sonu. Hem de içimizde artık bir İrlanda kulübü satın alan var.
Acun Ilıcalı. Eski muhabir. Fenerbahçe’de tesirli. O denli ki, Ali Koç’a Mesut Özil’i getiren kişi. İngiltere’den kulüp satın alan birinci Türk. Bu defa de İrlanda’ya girdi.
İrlanda Premier Ligi’nin esaslı kulüplerinden Shelbourne FC’nin çoğunluk paylarının sahibi oldu. Duyduğuma nazaran 22 milyon euro vermiş.
Peki Acun Ilıcalı yeni kadrosunun başına hangi hocayı geçirmek istiyor.
Hiç uzatmayalım. Emre Belözoğlu’nu.
Aha. Gel burdan yak.
Niye Emre.
Anladınız siz!
Zira biz yalnızca spor tarafına bakıyoruz.
Tıpkı AY üzere.
Bizi ilgilendiren aydınlık yüzler.
Spor içinde kalalım.
Her şeye karşın, dostluk, centilmenlik kısaca etik anlayış en yüksek bedel olarak öne çıkan alan.
Bir kaç ay geriye gidelim. Belözoğlu durup dururken, yurt dışında hocalık yapacağını açıkladı. Sanırsınız ki Avrupa kulüpleri peşinde. Randevu alıp teklifte bulunmak için sırada bekliyorlar!
Meğer ikili bu iş üstünde baş patlatıyorlarmış.
Şota ile Hull City’te eza çeken Ilıcalı, Emre için de ince eleyip sık dokuyor. Buna karşın kararlı olduğunu yakın etrafı ile paylaşmaktan kaçınmıyor.
Emre ise fiyat konusunu daima gündeme getiriyormuş. Yalnızca bunun ile kalmayıp transfer de istemiş.
Her ne kadar isimler konusunda farklı fikirler olsa da, teşebbüs alkışlanacak cinsten.
Bir de bakarız, Büyük Britanya coğrafyasında, A Plus kulüpleri birer birer ele geçiririz.
Batırsak da, çıkarsak da, gidip görmesek de o grupların sahipleri, hocaları, futbolcuları vatandaşımız diye övünürüz.
Yeri gelmişken, futbolun beşiği İngiltere’de bu sistem saat üzere işliyor.
Bizde ise kulübü sattırmayız cinsinden naralar yükseliyor.
Zira iç içe olan futbol, siyaset, ticaret üçgeni bozuluyor. Borç batağındaki kulüpler ya, kapanıp gidiyor. Ya da daha da beter duruma getiriliyor. Mersin, Bursa, Karşıyaka, Karabük, Malatya, Gençlerbirliği, Eskişehir yalnızca bir kaç örnek.
Kısmen de olsa halka açılıp, şirket statüsüne geçenler rahat nefes alabiliyor.
İngiltere sistemi gerçek manada ülkemize girerse Premier Lig olma yolunda dev adım atmış oluruz.
The Wild Rover.. İrlanda’nın en bilindik müziği. Kesinlikle dinleyin. İçinizdeki İrlandalıları temizleyin!
Ah be Denizli hocam ahhhh!
