Editör: Naim Arıoğlu
“Çocuklar, aile, arkadaş ve toplumla ilgili bağlarındaki karmaşık hislerini fotoğraf yaparak söz ediyor. Örneğin uçak onlar için özgür olmayı, yüksek binalar hasretleri olduğunu, meskenden çıkan yollar ise yardıma muhtaçlıkları olabileceğini gösteriyor”
Bu kelamlar Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Uzmanı Dr. Nesrin Köseoğlu’na ilişkin. Köseoğlu , çocuklarda fotoğraf yapmanın değeri hakkında açıklamalarda bulundu. Fotoğraf yapmanın çocuğun iç dünyasına açılan bir kapı olduğunun altını çizen Uzm. Dr. Köseoğlu, çocukların ruhsal yaşantılarını çizdikleri fotoğraflara yansıttıklarını anlattı.
“RESİMLERİ ANLAMAK ÇOCUĞU ANLAMAK GİBİ…”
Uzm. Dr. Köseoğlu, “Çocuk fotoğraflarını anlamak onları anlamak üzeredir ve ruhsal olarak değerlendirmemizde de yardımcı olmaktadır. Küçük yaşta beyindeki düşünme süratiyle, lisandaki sürat birbirine eşit süratte değildir. Küçük çocukların beyni çok süratlidir. Ancak lisan gelişimi o kadar süratli olmayabilir ve bu durumda çocuğun kendisini söz etmede zorluklar yaşayabilmektedir. Tam da burada fotoğraf kendini söz etmenin en düzgün aracı olabilmektedir. Çocukların karaladıkları ve çizdikleri, bizim için çok pahalı manalar söz eder” halinde konuştu.
“BUNLARA KATİYEN DİKKAT EDİLMELİ!”
Uzm. Dr. Köseoğlu, fotoğraf eğitimi öncesi dikkat edilmesi gereken ögeleri şöyle açıkladı:
“Çocuğun eline kalem vermeden evvel biz karalama yapmalıyız örnek olmalıyız ki çocuk bunu taklit edebilsin.
Ufak kâğıtlarda sıkılabilirler, biraz büyük kâğıt daha güzel olabilir.
Resim yaparken müdahale etmemeliyiz ki çocuk kendi iç dünyasını yansıtabilsin
Çizdikleri fotoğrafın nelerden bahsettiğini sorabilirsiniz.
Resimlerin manasını anlamada bir kaç soru değerli rol oynayabilmektedir.
Hatırladıkları bir anın fotoğrafını çizmelerini isteyebilirsiniz.”
YÜKSEK BİNALAR ÇİZERSE?
Resimlerin çocuğun hayatındaki birçok şeyi anlatabileceğine değinen Uzm. Dr. Köseoğlu, “Bir uçak çizmesi kuş üzere özgür olmayı, yüksek binalar hasretleri yahut gerginliği, meskenden çıkan yollar rehberliğe muhtaçlığını tabir edebilir. Büyük çizilen fotoğraflar çocuktaki hiperaktif ya da dürtü denetimi zayıf olan çocuklar tarafından çizilmekte iken, daha küçük fotoğraflar biraz daha utangaç, zayıf özgüven duyusu olan çocuklar tarafından çizilmektedir. Büyük gözler çizmek kendisiyle ilgilenilmesini isteyen çocukları söz edebilmektedir. Tekrar fotoğraflarda çizilen baş resmi, otoriteyi temsil edebilmektedir. Çocuklar otoriter olan kişinin başını daha büyük çizebilmektedirler. Mutsuz çocuklar, oturan bir çocuk ya da adam resmi çizebilirler. Şahıslar ortasında kimi objelerin koyulması, irtibat eksikliğini gösterebilmektedir. Şahıslar ortası bağlantısı, anne baba ve kardeşler ortasındaki irtibatı de fotoğraflardan kestirim edebiliriz. Kişiyi başkalarından ayrı yerde bırakma, o kişinin kısıtlandığını ya da birtakım çocuklar tarafından daha özgür olduğunu da söz edebilmektedir” diye konuştu
SEVMEDİKLERİNİ NASIL ÇİZERLER?
Çocuğun fotoğraf yaparken kimi şahısları aile içerisinde göstermesi ya da tam karşıtı göstermemesinin de bir manası olabileceğini belirten Dr. Köseoğlu, “Sevmedikleri kişiyi sayfanın sonuna yanlışsız çizme ya da hiç çizmeme durumları olabiliyor. Sözgelimi kardeş kıskançlığı olabilen durumlar buna en âlâ örnektir. Kişiselleşme ve özgürleşme gereksinimi duyan çocuklar kendilerini sayfanın en soluna çizebilmektedirler. Tabi ki bunların hepsinin bir bütün halinde incelenmesi, uzman biri tarafından kıymetlendirilmesi gerekmektedir ve fotoğraf yorumlanırken çocuğun gelişim evreleri de göz önünde bulundurulmalıdır. Fotoğraf çizmek üretkenliktir, hayal dünyasını geliştirmek, bilişsel gelişinde artış, dikkat hünerlerinde artış, bir hususa farklı tahliller bulabilmeyi de geliştirmektedir” diye konuştu.
