Gürel Yurttaş- Yeniçağ
Bir vakitler 3 büyükler ortasında yazılı olmayan bir mutabakat vardı. Mehmet Ali Yılmaz’ın başkanlığı devrinde Trabzonspor da katılmıştı bu muahedeye. Süleyman Seba’nın önderlik ettiği mutabakatın ismi “Centilmenlik” anlaşmasıydı.
Bu şu demekti. Bir kulübün talip olduğu futbolcuya öteki kulüp teklif yapmazdı. En azından görüşmenin sonucunu bekler, şayet o kulüp anlaşamaz da transferden çekilirse başkası devreye girerdi. Böylelikle hem fiyatların balon olmasının önüne geçilir, hem de kulüpler birbirine düşman kesilmezdi.
Haa… Vakit zaman bozanlar olmadı mı bunu? Oldu tabi. Mesela vaktinde Galatasaray yöneticisi Ergun Gürsoy Beşiktaş kampından (O zamanki Tarabya Oteli’nde) tekneyle futbolcu kaçırmaya kalktı. (Zeki Önatlı). Bunun üzere örnekler de var elbette.
Bugün bakıyorum da. İş düzgünce çığırından çıktı. Sanırım birtakım yöneticiler (Erden Timur) gazetelerde uzunluk boy fotoğraflarının çıkmasını, transferde işi bitiren adam rolü oynaması pek güzeline gitti. Fenerbahçe de katıldı buna. O onun talip olduğunu aldı, bu ötekinin istediğini takımına kattı.
Bundan en çok yararlanan yabancı kulüpler oldu. Adamlar şaşkınlık içindedir sanırım. Mesela Beşiktaş İngiltere’nin bilmem ne ekibinden bir futbolcu almak istiyor, çabucak bizim başka kulüpler de devreye giriyor. Fiyat bir anda hooop yükseliyor. Herifler ellerini ovuşturuyor; “Oh oh gelsin paralar!”
Rahmetli babamın sık sık kullandığı bir laf vardı. “Popoları külde padişahla kahvaltı ediyorlar” kederi. Bunlarınki de o hesap. Borç gırtlakta. Yayın gelirleri tabana inmiş. Hala bas bas paraları leylaya bi daha mı geleceğiz dünyaya havası içindeler.
Şimdi başlıktaki mevzumuza gelirsek. Halil Dervişoğlu kim? Avrupa çapında sıradan bile olmayan vasatın altında bir futbolcu. Beşiktaş aldı alıyor, geldi geliyor derken Galatasaray girdi devreye. Bir dönem evvel kiralık oynattığı, satın alma opsiyonunu bile kullanmadığı futbolcuyu aldı. Vay bir gürültü koptu, “Galatasaray’dan Beşiktaş’a dayanılmaz çalım” diye. Güya Maradona mübarek! O kadar yani.
Aradan vakit geçti. Galatasaray’ın aylardır görüşmeler yaptığı, geçen dönem kiralık oynattığı Milot Rashica’yı bir anda devreye giren Beşiktaş alıp, İstanbul’a getirdi. Bastırdı parayı aldı. Sanırım bu transfer biraz da intikam için yapıldı.
Bu acı bir derstir Galatasaray’a ve Erden Timur’a. Demek ki bu “İş bilen yönetici” demek değil, parayı veren düdüğü çalıyor. Lakin olan sizin ve bu ülkenin dövizine oluyor.
Adamın biri ölmüş ve günahları çok olduğu için de cehenneme gitmiş. Baş zebanı karşılamış, kalacağı yere götürürken fokur fokur kaynayan kazanlar ve başlarında mızraklarla zebanileri görmüş. Tam kazandan biri çıkacak; zebani mızrağı ile itiyormuş geri.
Bir kazanın başına geldiğinde hiç zebani olmadığını görmüş. Demiş ki;
– Bu kazanın başında neden zebani yok?
– Haa o mu. Orası Türklerin kazanı. Orada çıkmaya çalışanı oburu ayağından çekiyor. Onun için zebaniye gerek yok. Birbirlerini yiyorlar zati.
Bizimki de o hesap işte.
